وبگاه اداره دامپزشکی بیرجند

آنتروتوکسمی یا سرخ روده از مهم ترین بیماری های غیر واگیر است که بیشتر در گوسفند و بز باعث تلفات می شود. این بیماری در اثر رشد و تکثیر غیرمعمول باکتری در دستگاه گوارش دام بوجود می آید.این باکتری که هم در خاک و محیط  و هم در دستگاه گوارش دام وجود دارد، بطور طبیعی با رشد و تکثیر خود در دستگاه گوارش، از طریق مدفوع حیوان دفع می گردد و باعث بیماری نمی شود. اما اگر به عللی از جمله پرخوری، تغییر جیره غذایی و یا استفاده بیش از حد غلات در جیره غذایی حیوانات، حرکات دستگاه گوارش کند شود یا متوقف گردد، بر تعداد این باکتری­ها در دستگاه گوارش افزوده می شود و با افزایش تولید سم، بیماری آنتروتوکسمی بروز می کند.

علائم بیماری شامل اسهال روان، زمینگیری، ترشح زیاد بزاق، تشنج و مرگ ناگهانی است علائم واضح این بیماری در لاشه تلف شده شامل پرخونی روده ها وقلوه نرمی می باشد.

عواملی که باعث بروز این بیماری می شوند شامل موارد ذیل می باشد :

1-  مصرف بیش از حد شیر و یا غذای دانه­ای (غلات) توسط بره­ها و بزغاله­ ها

2- تغذیه با جیره غذایی سرشار از غلات و ماده خشک کم (یونجه یا علف سبز)

3- هنگام بروز شرایط بیماری یا ابتلای شدید به انگل های گوارشی یا استرس ها که منجر به کاهش حرکات دستگاه گوارش شود.

جهت کنترل آنتروتوکسمی باید از تغییر سریع جیره غذایی حیوانات خودداری کرد و همچنین از پرخوری حیوانات به­ خصوص از علوفه ­های سبز و پرآب جلوگیری کرد.

توصیه دامپزشکی جهت پیش گیری از بروز این بیماری واکسینه کردن دام­های آبستن در جریان چهارمین ماه آبستنی، واکسیناسیون تمامی دام­های جوان پس از یک­ماهگی و تکرار واکسیناسیون بعد از دو الی چهارهفته می باشد. ضمنا از مصرف باقی مانده واکسن به منظور واکسیناسیون ­های بعدی خودداری نمایید.

متاسفانه با توجه به حاد بودن بیماری و بروز ناگهانی علائم پس از تاثیر عامل بیماری در بدن دام، تلفات سریع اتفاق افتاده و درمان دردام هایی که مبتلا شده اند، به هیچ وجه موثر نخواهد بود.