اداره کل دامپزشکی استان خراسان جنوبی

قانون 10545 : سیاستهای ارتقاء مشارکت زنان در آموزش عالی

 سیاستهای ارتقاء مشارکت زنان در آموزش عالی
(مصوب جلسه ۵۷۰ مورخ ۱۳۸۴/۷/۲۶ شورای عالی انقلاب فرهنگی)

شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه ۵۷۰ مورخ ۲۶/۷/۸۴، سیاستهای ارتقاء مشارکت زنان در آموزش عالی را به شرح ذیل تصویب نمود:

مقدمه
زنان کشور ما نیمی از افراد جامعه را تشکیل می دهند و سازندگان و پرورش دهندگان نسل های آینده اند و منبع انسانی بالقوه مهمی در توسعه علمی، اجتماعی و فرهنگی کشور محسوب می شوند بنابراین باید در نظر گرفتن جایگاهشان در نظام اسلامی و شناخت موقعیت کنونی آنان به گونه ای برنامه ریزی شود تا امکان پرورش کامل استعدادهایشان مهیا شود و با کاهش فاصله قابلیت های علمی زنان و مردان، بسیاری از مشکلات فرهنگی ـ اجتماعی و اقتصادی را حل نمود و از طرفی تمام اعضای خانواده و اجتماع در بهره وری از آن سهیم خواهند شد. خوشبختانه در پرتو پیروزی انقلاب اسلامی ایران، زمینه های مناسبی برای استقبال زنان به آموزش عالی فراهم شد و افق های تازه ای برای ایفای نقش مؤثرتر زنان تحصیل کرده و متخصص در عرصه های مختلف گشوده شد. اما علیرغم افزایش کمی و رشد آماری دانشجویان دختر در رقابت تنگاتنگ جهت ورود به دانشگاه، مشکلاتی در چشم انداز آینده آموزش عالی زنان و بهره گیری از توانمندیهای آنان دیده می شود که شورای عالی انقلاب فرهنگی بر همین اساس سیاستهای ارتقاء مشارکت زنان در آموزش عالی را به شرح ذیل تصویب نموده است:

فصل اول : اهداف

۱- ارتقاء سطح فرهنگی، تعمیق باورهای دینی و رشد فرهنگ عفاف و فضائل اخلاقی و حرفه ای

۲- ایجاد فرصت و امکانات عادلانه و رفع تبعیضات ناروا در تربیت نیروی متخصص زن به منظور بهره گیری از تخصص آنان در توسعه و تعالی کشور

۳- توسعه کمی و کیفی آموزش عالی زنان در کسب مدارج بالا

۴- توسعه مشارکت زنان متخصص در سطح مختلف مدیریت آموزش عالی کشور

۵- افزایش توانمندی و کسب مهارتهای لازم برای زنان جهت ایفای مؤثرتر مسئولیتهای فرهنگی، خانوادگی و اجتماعی زنان

فصل دوم : سیاستهای مربوط به برنامه های آموزشی

۱- برنامه ریزی و اتخاذ تدابیر لازم جهت توسعه آموزش عالی زنان در کلیه سطوح علمی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی

۲- افزایش کمی و کیفی سطح آموزش و مهارت های اختصاصی زنان، و تنوع بخشی به رشته های دانشگاهی متناسب با نقش آفرینی آنان در عرصه های مختلف زندگی

۳- اهتمام بر برنامه ریزی آموزشی و تدوین منابع درسی متناسب با نیازها و نقش آفرینی های زنان در خانواده و اجتماع

۴- اتخاذ تدابیر قانونی و آموزشی انعطاف پذیر و متناسب با مسئولیت های خانوادگی زنان (همسری و مادری)

۵- اتخاذ تدبیر مناسب جهت تحصیل دانشجویان دختر در دانشگاه های محل اقامت خود

۶- توسعه کمی و کیفی رشته های تحصیلی و منابع درسی مربوط به زنان و خانواده به منظور تبیین نظام مند مبانی اسلام در زمینه شخصیت، حقوق و مسئولیت های زنان و خانواده

۷- توسعه کمی و کیفی امکانات آموزش عالی برای دختران در نقاط محروم جهت رشد استعداد آنها و دسترسی به سطوح بالای آموزشی

فصل سوم : سیاستهای مربوط به پژوهش و فن آوری

۱- اتخاذ تدابیر مناسب جهت توسعه مشارکت اعضاء هیأت علمی و دانشجویان زن در برنامه های تحقیقاتی دانشگاهها و مراکز پژوهشی

۲- تخصیص بخشی از امکانات، اعتبارات پژوهشی، موضوعات و منابع تحقیقات به مسائل و موضوعات مورد نیاز زنان

۳- حمایت از محققین زن در بخش پژوهش و فن آوری و تلاش جهت رفع مشکلات آنان و بهبود زندگی مادی و معنوی آنان

۴- توسعه ارتباط علمی اعضاء هیأت علمی و محققین و دانشجویان تحصیلات تکمیلی زن به دانشگاهها و مجامع علمی خارج از کشور

۵- حمایت از تشکیل و توسعه انجمنهای علمی زنان

۶- تخصیص امکانات علمی و پژوهشی مناسب جهت جذب نخبگان علمی زن

۷- توسعه و ساماندهی واحدهای پژوهشی زنان به منظور ارتقاء وضعیت پژوهش

۸- توسعه مشارکت اعضاء هیأت علمی و پژوهشگر زن در فعالیتهای مربوط به پارکهای فن آوری و شهرکهای تحقیقاتی

چهارم : سیاستهای مربوط به منابع انسانی

۱- برنامه ریزی جامع و راهبردی در خصوص تربیت زنان متخصص و مورد نیاز جامعه در راستای توسعه و تعالی کشور

۲- ایجاد فرصت عادلانه با تأکید بر اصل تعهد و تخصص و شایسته سالاری در جذب و بهره گیری از توانمندی های زنان متخصص در نظام مدیریتی به عنوان اعضای هیأت علمی در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی

۳- افزایش مشارکت اعضای هیأت علمی زن در برنامه ریزی آموزشی و فرهنگی

۴- افزایش مشارکت اعضای هیأت علمی زن در برنامه ریزی آموزشی دانشگاهها

۵- ارتقاء سطح علمی، آموزشی، پژوهشی و مدیریتی زنان در دانشگاهها از طریق دوره های تخصصی، فرصت های مطالعاتی و … در کوتاه مدت و درازمدت

۶- توسعه دانشگاهها و مراکز آموزش عالی خاص زنان

پنجم : سیاستهای مربوط به امور فرهنگی ـ اجتماعی

۱- توسعه آگاهیهای دینی و فرهنگی دانشجویان دختر در عقیده مندی و پای بندی به ارزش ها و حدود الهی و ایجاد مصونیت در برابر القای شبهات دینی در برنامه ریزی های فرهنگی

۲ -توسعه و تقویت فرهنگ عفاف و حجاب و رعایت اصول و موازین اسلامی از طریق برنامه های آموزشی و فرهنگی دانشگاهها و ضرورت نظارت صحیح بر حاکمیت این موازین در فضای فرهنگی دانشگاهی

۳- اهتمام به معرفی اسوه ها و الگوهای مناسب از مفاخر زنان مسلمان در عرصه های گوناگون در برنامه های فرهنگی و متون آموزشی دانشگاهها

۴- تقویت هویت ملی و دینی و روحیه اعتماد به نفس و خودباوری در زنان و دختران دانشگاهی از طریق برنامه های فرهنگی

۵- توسعه و تعمیق بینش سیاسی دانشجویان بمنظور دفاع از نظام اسلامی و مقابله با تهاجم فرهنگی

۶- حمایت و تقویت حضور و مشارکت دختران دانشجو در فعالیتهای انجمنها و تشکل های فرهنگی ـ اجتماعی دانشگاهها

۷- ایجاد زمینه مناسب جهت پیشگیری از بروز آسیب های اجتماعی دختران دانشجو با تأکید بر وضعیت دانشجویان غیربومی و تفاوت های فرهنگی ـ اقتصادی و اجتماعی آنان با سایر دانشجویان

فصل ششم : سیاستهای مربوط به امور خدماتی و رفاهی

۱- توسعه خدمات مشاوره ای رایگان در زمینه های علمی، فرهنگی، ازدواج و مشکلات خانوادگی برای دانشجویان دختر (خصوصاً دانشجویان جدیدالورود به شهرهای بزرگ)

۲- توسعه کمی و کیفی خدمات مادی و معنوی به دانشجویان دختر نیازمند و بهبود وضعیت تحصیلی آنان

۳- توسعه کمی و بهبود وضعیت خوابگاههای دانشجویان دختر براساس میزان پذیرفته شده گان در دانشگاهها و افزایش مشارکت آنان در فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی و اداره خوابگاهها

۴- توجه به تأمین و غنی سازی اوقات فراغت دانشجویان دختر و توسعه امکانات ورزشی به عنوان عامل مهم در سلامت، افزایش بهداشت روانی و روحیه نشاط و مصونیت در برابر آسیب های اجتماعی

۵- ایجاد تسهیلات، امکانات و خدمات لازم و مناسب برای دانشجویان دختر بمنظور ایفای همزمان مسئولیت همسری و مادری و آموزشی آنان (انعطاف در ساعت کار، افزایش مدت مرخصی زایمان، ساعت شیردهی، امکانات نگهداری فرزند، خدمات بیمه ای و… )

۶- حمایت از تشکیل و توسعه تشکل های صنفی و رفاهی دانشجویان، مدیران و اساتید زن بمنظور بررسی مشکلات خود در امور اقتصادی و اجتماعی

۷- توسعه و تقویت منابع، تجهیزات و امکانات آموزشی و کمک آموزشی (بانک اطلاعات، کتابخانه و …) مورد نیاز دانشجویان، اساتید و مدیران زن در دانشگاهها

فصل هفتم : سیاستهای مربوط به اشتغال زنان فارغ التحصیل

۱- اتخاذ تدابیر لازم جهت هدایت تحصیلی دختران در انتخاب رشته های تحصیلی، متناسب با مسئولیت های خانوادگی و آینده شغلی آنان .

۲- بهره گیری مناسب و تخصصی از مشارکت کمی و کیفی زنان آموزش دیده و فارغ التحصیل به عنوان سرمایه های ملی در برنامه های توسعه در راستای بهره وری مناسب از نظام آموزشی کشور و ایجاد توسعه پایدار و متوازن.

۳- استفاده بهینه از تجارب علمی و فرهنگی زنان دانشگاهی و حوزوی در مجامع ملی و بین المللی.

۴- ایجاد هماهنگی جهت ایجاد فرصت های شغلی بمنظور بهره وری نظام مند و مناسب از نظام آموزش عالی دولتی زنان با توجه به صرف منابع و جلوگیری از اتلاف آن .

رئیس جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی – محمود احمدی نژاد